- Gelecek “Zaman ve Mekanda İnsan Algısı” Ne/ler Olabilir?…
- Silgi
- Cumhuriyetimizin 101. Yılı Kutlu; Herkes Mutlu Olsun!…
- Frankfurt kentinin Avrupa Alle’si
- “Adalet Ahlakı” Nedir?: Bilmiyorum!… O Zaman Bari “Suyunu Koru; Dünyayı Kurtar!…”; Peki!…
- “Herkesin ‘Evrensel Hukuku’; Herkesedir!; Herkesin ‘Evrensel Hukuku’; Kendine Değil!…”
Mimar Şener Özler’in Anısına / Dam Notları
Geçtiğimiz yüzyılın ikinci yarısında özellikle büyük kentlerimizin mimari dokusu hızla bozulmaya başladı. Arsa spekülasyonu uğruna kentlerimizin mimari mirası yok ediliyor, yeşil alanları yağmalanıyor, kısacası “planlı çarpık, plansız çarpık imar“larla kentlerimizin façası bozuluyordu.
70‘li yılların genç mimarları olarak bu imar bozuntusu “imara” kayıtsız ve seyirci kalamadık, kalmadık. Ayrıca Mimarlar Odası’nın o dönemdeki o biçim bir “imara” karşı tavrı da bizi etkiledi; “Köprüye Hayır!” falan derken kendimizi oda çalışmalarının içinde bulduk.
Yaşanılır şehirler istiyorduk. Kentlerimizde tarihi ve doğal çevrenin korunmasını istiyorduk… Kimse bize sormuyordu ama biz mimar olarak kendimizi kentimizden sorumlu tutuyorduk…
Şener Özler de öyle, sorumluluğu üzerine almış mimarlardan biriydi ve o kendine özgü bir tavırla, değerbilmezliğe, umursamazlığa, hoyratlığa karşı usulca, alçakgönüllüce direndi durdu tez biten ömrü boyunca.
Onun bu tavrı bir çağrı, bir uyarı idi aynı zamanda; hayatın çirkinleştirilmesine ve yağmalanmasına karşı kayıtsız kalmamaya. Bir mimar olarak yaşanılır bir dünyanın yaratılması için çaba göstermeye çağrı.
Hasan Çakır, 8 Ekim 2001, Frankfurt