Kamuda ve Özel Sektörde Ücretli Çalışan ve İşsiz Mimarlar Komisyonu

“Bauhaus’un 100. Yılı” etkinlikleri kapsamında, Goethe Enstitüsü ve Mimarlar Odası İstanbul Büyükkent Şubesi işbirliği ile açılacak sergi, fotoğrafçı Hans Engels’in arşivler ve seyahatler aracılığıyla izini sürdüğü Bauhaus mimarisine ait fotoğraflardan oluşuyor.

Sergi açılışı 9 Nisan 2019 Salı günü saat 19.00’da Hans Engels’in katılımı ile Mimarlar Odası Karaköy binasında gerçekleşecek. Sergi, 24 Nisan 2019 tarihine kadar izlenebilecek.

Sergi açılışının ardından, Bauhaus için önemli bir isim olan Ise Frank’ın hayatını anlatan “Jeder Hier Nennt Mich Frau Bauhaus” adlı biyografik romanının tanıtımı için Prof. Dr. Jana Revedin de aramızda olacak.

Bauhaus Mimarisi:

Dessau’daki restore edilmiş Meisterhäuser binalarını görünce aklıma gelen şey, “Acaba başka yerlerde tanınmış Bauhaus mimarisi dışında kalan henüz tanınmamış Bauhaus mimarisi var mıdır?” diye araştırmaktı. Çeşitli uzmanlarla yaptığım görüşmelerde o ana kadar günümüzde halen mevcut Bauhaus binalarının tümünü içeren bir kayıt bulunmadığını fark ettim ve bunun üzerine önce arşivlerde sonra seyahat ederek araştırmaya başladım.

Bauhaus mimarisi kavramının tabii ki tanımlanması şart: Bu sergide gösterilen binalar, Bauhaus’un ustaları, eğitimcileri ve öğrencilerine, ayrıca Walter Gropius’un mimarlık ofisi çalışanlarına aittir ve 1919 yılında Bauhaus’un Weimar kentinde kurulmasından 1932 yılında nasyonal-sosyalistler tarafından Dessau’da ilk kez kapatılmasına ve bir yıl sonra da Mies van der Rohe’nin müdürlüğü zamanında Berlin’de nihai olarak kapatılmasına kadar uzanan bir zaman diliminin ürünüdür.

Mimari eserlerin fotoğrafını çekerken özellikle ilgimi çeken şey, zamanın ve tarihin binanın içinde ve üzerinde bıraktığı izler; inşa edenin ve içinde yaşayanların bıraktığı izlerdir. İçinde bulundukları tarihsel süreç 20li yıllardaki mimari deneylerden başlayıp Bauhaus ailesinin çoğu üyesini ve fikirlerini sürgüne gönderen nasyonal-sosyalistlerin güç ve baskı politikasına, oradan da bu mimari mirasını onlarca yıl görmezden gelen Alman Demokratik Cumhuriyeti‘nin görsel sıradanlığına kadar uzanmaktadır; ne var ki Batı’da da birçok şeyin değeri bilinmemiş ve unutulup gitmiştir.

Bu serginin ve kitabın amacı, tanınmış ile unutulmuş olanı, yeniden inşa edilen ile tadil edileni ya da çöküp gideni eşit biçimde belgelemek ve böylelikle kamuoyunun bilincinde Bauhaus mimarisine ait bütüncül bir tablo yaratmaktır.

Hans Engels

 

International Civil Engineering and Architectural Conference (ICEARC’19), bu yıl ilk kez 17-20 Nisan 2019 tarihleri arasında Karadeniz Teknik Üniversitesi ve Dynamic Academy ev sahipliğinde Prof. Dr. Osman Turan Kongre ve Kültür Merkezi’nde düzenlenecek.

ICEARC’19, dünyanın dört bir yanında bulunan üniversite ve teknoloji merkezlerindeki İnsaat Mühendisliği ve Mimarlık alanlarında çalışan bilim insanlarının, akademisyenlerin, araştırmacıların ve kamu/özel sektördeki mühendis/mimarların bir araya gelmesini sağlayacak akademik bir platformdur. ICEARC’19 sektörde yürütülen güncel araştırma sonuçlarının paylaşılmasına, katılımcıların yeni fikirleri ve uygulama deneyimlerini yüz yüze görüşmelerine, iş veya araştırma ilişkileri kurmalarına ve gelecekteki işbirliği için küresel ortaklar bulmalarına fırsatlar sunmaktadır.

 

Meslektaşlarımızın, mesleki birikimlerini ve deneyimlerini paylaştığı “Mimarlar Deneyimlerini Paylaşıyor- Cumartesi Buluşmaları” başlıklı söyleşilerimizin 2019 yılındaki ikinci buluşmasında Simla Sunay’ı konuk ediyoruz. Söyleşi, 20 Nisan 2019 Cumartesi günü saat 16.00’da Mimarlar Odası İstanbul Büyükkent Şubesi Karaköy Binası’nda gerçekleşecek.

Simla Sunay:

Simlâ Sunay, 1976 yılında İstanbul’da doğdu.  1998 yılında mimarlık fakültesinden mezun oldu, 2001’de yüksek mimar oldu.  O tarihten beri serbest mimarlık, tasarım, grafik tasarım, bağımsız araştırma, atölye yürütücülüğü ve yazarlık yapmaktadır.

2006 yılında Güneşten Sarı Baldan Tatlı adlı ilk çocuk romanın yayımlanmasından sonra çocuk yazını alanına yöneldi. Çocuk edebiyatına Dağ Kaşındı, Yürüyen Çınar, Kafrika’nın Gölgeleri, Mavi’nin Mutluluğu, Çeşme ve Rüzgâr, Çizmeyi Bilseydim kitaplarıyla devam etti. 2007 ve 2008 eğitim yılında Taksim Tarlabaşı Toplum Merkezi’nde dar gelirli göçmen ailelerin çocuklarıyla resim ve öykü atölyesi yürüttü. 2007’den bu yana İstanbul’da çocuklara kent bilinci kazandırmak amacıyla çeşitli projeler üretti. Remzi Kitap Gazetesi (2007-2016 arası) ve İyi Kitap adlı dergilerde düzenli çocuk kitabı yorum/eleştiri yazıları yayımlandı. Farklı yaş gruplarındaki çocuklarla Resim ve Öykü, Çocuk ve Sanat, Çocuk ve Mimarlık Atölyeleri yürüttü. Ayrıca yazılarıyla Arkitekt, Arkitera, YEM, Mimarist, Mimarlık Dergisi, Cumhuriyet Kitap, Beyond İstanbul, Amargi Dergi, Başka Haber, Bianet, Deli Kadın, Kültür Servisi, K24, Duvar’da yer aldı. 2013’ten sonra yetişkinler için iki öykü kitabı (İçbahçe, Virgülün Şikâyeti) yayımlandı. 2014-2016 yılları arasında Deli Kadın dergisinin kapaklarını tasarladı. Öyküleri Varlık, Sözcükler, Yokuş Yol’a, Parşomen, Dünden Bugüne Edebiyat Dergisi, Sarnıç, İletişim Takvimi, Öykülem, Öykü Gazetesi’nde yayımlandı. 2018 yılında, Kadın Yazısı Edebiyat Festivali (İsveç-Türkiye) organizasyon komitesinde yer aldı. Hâlâ aynı komitede çalışmalarına devam etmektedir. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Kadın Araştırmaları ve Uygulama Merkezi ve Mimarlar Odası İstanbul Büyükkent Kadın Çalışma Grubu üyesidir. “Camilerin Toplumsal Cinsiyet ve Mekân Odaklı İncelenmesi” araştırma projesi üzerine çalışmaktadır. 2019’da Cumhuriyet Kitap Dergi çocuk ve gençlik edebiyatı köşesi ekibine dâhil olmuştur.

Kurucusu olduğu, Eminönü, Hamdi Bey Geçidi Han’daki kolektif kullanımlı odada çalışmakta, Kuzey ve Güneş adında iki oğluyla, İstanbul, Çengelköy ve Gökova’da yaşamaktadır.