1985 yılından bu yana her yıl Ekim ayının ilk pazartesi günü, BM Dünya Konut Günü’ne paralel olarak belirlenen bir tema çerçevesinde, Dünya Mimarlık Günü olarak kutlanıyor. Uluslararası Mimarlar Birliği (UIA) tarafından bu yılın teması “Sağlıklı bir dünya için temiz çevre”
2001 yılından bu yana yapılan her bir kurultay, doğal olarak ayrı bir başlık ve içerik ile gündemi sorgularken; somut çözüm önerilerini ve ürünlerini ortaya koyan uzun soluklu, değerli çalışmalardan oluşan bir birikime de yol açtı. İlk kurultay fikri “1999 Marmara Depremi”nin
İnsanları sağlığına kavuşturmanın; iyilik, doğruluk ve güzellikle kaçınılmaz bir bağı olduğunu rahatça düşünebiliriz. İyileşen hasta karamsar/kötümser olmaktan kurtulur; mutlu olur; sevinir… Yaşamın güzelliğine tutunur. Zaten güzellik nedir ki; yaşama güzellikle bakmaktan başka… Bunu sağlayan Hekimin mutluluğunun güzelliğini de unutmamak gerek…
Yeni ‘Dam Notları’ için eski dosyaları karıştırırken tiyatro ve sinema sanatçısı, düşünür, yazar Peter Ustinov’un bir gazetede yer alan “dünyayı gülmek kurtarabilir” sözü üzerine tuttuğum notlar ve ayırdığım gazete kesikleri ilgimi çekti. ‘İşte’ dedim, yeni ‘Dam Notları’ ve o notlardan
Bugün ülke veya dünya olarak düştüğümüz yere bakıyorum da; kısa bir film şeridi gözümün önünden akıp gidiyor. Danimarka’nın kadın başbakanı Gro Harlem Brundtland’ın 1987’deki “Ortak Geleceğimiz” çalışması nasıl da heyecan yaratmıştı… Uygarlığa ulaşmanın türlü incelikli hukuk gerektiren ve sürekli huzuru
Bir mimarlık öǧrencisinin isteǧi ve önerisi üzerine, Açık Planlama Notları’nı derlemek için dosyaları karıştırırken, ilk “Dam Notları” yazım gözüme ilişti: “Barok İdeal Plan’dan Aksonometriye Mimari Çizim Sergisi”, 30 Aralık 1985… 35 yıl… Ne güzel… Açık Planlama Adı üstünde, açık planlama:
Yaklaşık 1 yıl önce, Kültür ve Turizm Bakanı Mehmet Nuri Ersoy tarafından, “Beyoğlu Kültür Yolu Projesi” adıyla Galataport’tan başlayarak, yıkılan Atatürk Kültür Merkezi yerine yapılan yeni kültür merkezine erişen bir güzergâh tarif edilmişti. Bakan, bu güzergahta yer alan ve mülkiyeti
Modern, geç modern, postmodern derken mimarlar sormaya başladılar Batı’da: “Mimarlıǧımız nereye?” Bu tür sorularla kafaları karıştırmanın belki bizde zamanı deǧil ama sormayıp da Batı’dan geri mi kalacağız? Kalmayalım ama bu konuda kafa patlatmadan önce mimarlıǧımızın modern gidişinde nerelere vardıǧına bir
Şimdiye kadar, bilimkurgu romanlarında öngörülmüş olsa bile, toz kondurmadığımız umutlarımızdan oluşan bu dünyada, bir daha karşılaşmak istemeyeceğimiz olguların içinde; “Küresel Covid-19 Salgını Belasına!…” karşı direnmeye çalışarak yaşıyoruz… Henüz sahip olamadığımız iyimser olanakların ortaya çıkması için; canla-başla çırpınarak sağlık için çalışan
1930’lu yılların başında İstanbul’un imar planı için davet edilen şehircilik mimarı Hermann Elgötz, 1934 yılında birinci seçilen, ana hatlarıyla onaylanan ve basılan İstanbul İmar Raporu‘nda İstanbul’un imar stratejisini şöyle belirlemiş: “Bu şehrin emsalsiz güzelliǧini istikbale kadar devam ettirebilmek için eski
