Sokrates’in “Bildiğim tek şey; hiçbir şey bilmediğimdir…” sözünün derinliği üzerine söylendiği tarihten günümüze kadar; kim bilir ne kadar çok şey söylenmiş ve yazılmıştır… “Bilemeyiz!…” Ama bu ünlü sözden dayanak alan her bir söz ya da yazı; ister istemez kendi koşulları
Bir yerde bol bulunduğu için hiç de yokluğu çekilmeyen; en fazlasına sahip olunduğu için de “o şey/ler/in” zenginlik sayılması, gayet sıradan bir şey… Burada bir sorun yok!…. Sorgulanarak irdelenmiş düşünce alanı da sayılan felsefe; ayrıca her türlü “sorgulanabilirliğe” açık olarak
TMMOB’ye bağlı odaların genel kurullar süreci, savaş, OHAL, baskı ve şiddet ortamında devam ediyor. Mimarlar Odası ile diğer odalara bağlı şubelerin genel kurul ve seçimleri tamamlandı. Büyük ölçüde mevcut yöneticilerin devamı niteliğindeki listeler, önümüzdeki dönem için de yönetim sorumluluğunu
Doğanın taklide ihtiyacı yoktur; o sadece -ve hiçbir şekilde- temsilci kullanmaksızın bizzat kendi kendisini geliştirerek gerçekleştirmeye devam eder. Ama doğadan doğal olarak gelmiş olan bizler, doğrudan doğruya doğayı; hatta olmadı doğanın taklitlerini üretmeye ihtiyaç duyarız. Bir karış boyuyla Buffer cinsi
İMARA, MİMARLAR, MİMARLAR ODASI KARIŞMAYACAK DA KİM KARIŞACAK? KARIŞMASINLAR, ODA’YI KAPATIRIM Bizde, kimi çevreler; kent yöneticileri, politikacılar ve hatta mimarlar; Mimarlar Odasının ve mimarların, imar işlerine, imar politikalarına karışmasından rahatsız olmuştur ve bu rahatsızlıktan oldum bittim kendilerini kurtaramamıştır. Hangi sosyal,
TMMOB’ye bağlı meslek odalarında, 6235 sayılı yasa ile belirlenmiş iki yıllık dönemler sonunda yeni yönetimlerini belirlemek üzere demokratik bir yarış başlar. Mimarlar Odası diğer odalardan farklı olarak tüm temsilciliklerini de bu süreç sonunda belirler. Her iki yılda bir önce temsilciliklerde,
Böyle bir konu başlığının ağırlığını bir sayfalık yazı ile bir yerden az ötedeki bir yere taşıyabilmek olanaklı mı? Ben sanmıyorum; hem ayrıca siz de öyle bir şey beklemeyin… Peki, deneyelim mi?… E, şu an ne yapıyoruz ki?… Güzeeel, başladık o
“Bazı öyküler bayrak gibidir; sayfaları yırtılsa bile devamını iç-görünüzle çözüp anlayarak tamamlayabilirsiniz…” UIA 2005 İstanbul sırasında Cemal Reşit Rey Salonu’nda sessiz sedasız bir panel yapılmıştı. ‘Sessiz sedasız’ çünkü masadaki konuşmacı sayısıyla izleyici sayısı neredeyse başabaş durumdaydı. O sırada bitişikteki Lütfi
“Her insanın yeteneği, kendi içinde saklı bir definedir. O defineye ulaşmak, mutlaka kendi içsel arkeolojisinin farkına olabildiğince erkenden varıp doğru kazıyı yapmakla olanaklıdır.” Bu işe başlarken, herhangi bir yanlış yapmamak için izlenecek en sağlam yol; en isteksiz, en ilgisiz, en
Kamuoyu, büyükşehir belediye başkanlarının güya hukuken ‘istifa etmelerine’, esasta ise ‘görevden alınmalarına’ yoğunlaşmışken, devletin tepe noktasından “İstanbul’a ihanet” itirafları geldi. Hemen ardından İçişleri Bakanı ‘yaylaları koruyamadıkları’ örneğini vererek itirafa katıldı. Ardından da Çevre ve Şehircilik Bakanı, kentlerimizden şikâyet ederek daha
