11- 11. madde'nin (a) ve (j) Fıkraları: Birçok fıkrası olan bu madde, yeni hazırlanan veya revize edilen teklif imar planlarına İSKİ görüşü vermek üzere yapılan incelemede dikkat edilecek hususlarla ilgilidir. Böyle bir madde daha önceki yönetmeliklerin hiç birinde yoktu ve aslında olması da gerekmez. Bu planlar açıktır ki hem imar mevzuatının planlama ile ilgili hükümlerine, hem ilgili tüm yasa ve yönetmeliklere, hem de İSKİ Yönetmeliği'nin hükümlerine uyularak hazırlanmalı ve değerlendirme de buna göre yapılmalıdır. 11. maddedeki fıkraların çoğu, planların hazırlanması, değerlendirilmesi ve onaylanması sırasında uyulacak hususların bazılarına, gereksiz de olsa değinmekle, değinmediği bir çok hususun atlanabileceği gibi bir yanıltma yaratma tehlikesi de taşımaktadır.

11. maddenin incelenmesi, bu maddenin, bazı konularda yönetmeliğin daha önceki maddelerinde getirilen kısıtlamaları aşmak için konulmuş olduğunu, bu arada da, işi kamufle etmek için, manasız , gereksiz bir sürü hükümle süslenmiş olduğunu düşündürtmektedir. Mesela 11-d, "Orman alanları için Orman Teşkilatından alınan görüşe uyulması gerektiğini" belirtmektedir. Bunun aksi zaten mümkün değildir; bu zaten yasal bir zorunluluktur ve yönetmeliğe bir madde şeklinde girmesine gerek yoktur. Ayrıca, bir plan hazırlanırken sadece Orman İdaresi'nden değil, planlanan alanla ilgileri açısından daha bir çok başka kurumunda görüşünün alınması ve bu görüşlere uyulması gerekmektedir. Mesela DSİ, Karayolları, Koruma Kurulları, TEDAŞ, Köy İşleri, vb. 11. maddenin, bütün bu kurumlardan sadece birine değinen gereksiz bir fıkrası ile, diğer kurum ve kuruluş görüşlerinin dikkate alınmayabileceği gibi bir yanıltmaca ortaya çıkmaktadır.
Maddenin (h) fıkrasında mutlak koruma alanlarında, (i) fıkrasında ise kısa mesafeli koruma alanlarında yönetmelik hükümlerine uyulması gereği yer almasına karşın, orta ve uzun mesafeli koruma alanları için bu içerikte bir hükmün bulunmaması, bu kuşaklarda yönetmeliğin 9. ve 10. maddeleri hükümlerine uyulmayabileceği gibi bir yaklaşım yaratmaktadır. Mademki bir yönetmelik vardır ve bu yönetmelik içmesuyu havzalarındaki uygulamalarda uyulacak kuralları belirlemektedir, havza için yapılacak tüm planlarda havza bütününde bu kurallara uyulması esastır ve bunu, kuralları belirleyen yönetmelik içinde ayrı bir madde haline getirmenin de bir anlamı yoktur. Bu yaklaşım ancak, hem genel kuralları getirip hem de bu kuralları aşmanın yollarının arandığı bir durumda söz konusu olabilir ki, aslında yeni İSKİ Yönetmeliği'ndeki yaklaşım da budur. Bu yaklaşımın 11. maddeye yansıyan şekli, maddenin (j) fıkrasında açıkça ortaya çıkmaktadır.
11. maddenin (j) fıkrası, kanaatimizce, "imar planlarına İSKİ görüşü vermek üzere yapılacak incelemede göz önüne alınacak hususları belirleyen" bir yönetmelik maddesi oluşturmanın ana gerekçesidir. (j) fıkrası, " Liste-3'te belirtilen yerleşmelerin belediye ve mücavir alan sınırlarında, verilen yoğunluk değerlerinin aşılmaması, diğer alanlarda, ilgili koruma kuşaklarında belirtilen yoğunlukların aşılmaması gerekmektedir" diyerek, İstanbul İli sınırları içindeki tüm ilçe ve belde belediyelerinde, yönetmeliğin orta ve uzun mesafeli koruma alanları ile ilgili yapılaşma koşullarının aşılmasının zeminini oluşturmaktadır. Burada dikkati çeken önemli bir nokta, daha önceki yönetmeliklerde, "zaten yapılaşmış alanlar, bir şey yapılamaz" mantığıyla dile getirilen bir yaklaşımın ürünü olarak, yerleşik alanlardaki boş parseller için getirilen özel yapılaşma hükümlerinin, bu kez, neredeyse havzaların tamamında, yerleşik olmayan alanlar için de getirilmiş olmasıdır. Böylelikle, İstanbul Büyükşehir Belediyesi yetkisindeki alanların (3030 sayılı yasa kapsamındaki alanlar) tamamında ve Büyükşehir Belediyesi sınırları dışındaki tüm ilçe ve belde belediyeleri ile mücavir alanlarında, yönetmeliğin 9. ve 10. maddeleriyle getirilen yapılaşma haklarının kat kat üstünde yapılaşma hakları getiren bu fıkra yönetmeliğin en sakıncalı maddelerinden biridir ve bu özel hükümle, İstanbul içme suyu havzalarının büyük kısmında, kaçak yapılaşmanın oluşturduğu mevcut yoğunluklar esas alınarak, hem kaçak ve kirletici yapılaşmaya "imar affı" getirilmekte, hem de yoğun bir yeni yapılaşmaya olanak sağlanmaktadır
Burada dikkati çekmek istediğimiz bir nokta, Yönetmeliğin 9. ve 10. maddelerinde belirtilen yoğunlukların net yoğunluklar, (j) fıkrası eki olan listede belirtilen yoğunlukların ise brüt yoğunluklar olduğudur. 11. maddenin (j) fıkrası ile getirilen (Liste-3) yapılaşma haklarının 9. ve 10. maddeler ile getirilen yapılaşma haklarıyla bir karşılaştırması yapılmak istendiğinde, bu noktanın özellikle dikkate alınması gerekmektedir. Brüt nüfus yoğunluğunun karşılığı olan net nüfus yoğunluğu, yerleşmenin nüfusuna ve brüt yoğunluğa göre değişmekle birlikte (Yerleşmenin nüfusu arttıkça, brüt yoğunluğa karşılık gelen net yoğunluğu da artmaktadır), en küçük ve donatı alanları minimumda tutulan bir yerleşmede bile, yerleşim alanının en az %50'sinin donatı alanına ayrılması gerekmektedir. (Brüt yerleşme alanının %20-25'i yollara gitmektedir) Bu durumda, Liste-3'te yer alan yerleşmelerin net nüfus yoğunlukları, en iyimser tahminle, brüt nüfus yoğunluklarının en az iki katı olacaktır. Böylesi global bir yaklaşımla dahi, 11-j ile havzalara getirilen yapılaşmanın boyutlarının ürkütücülüğü ortaya çıkmaktadır. İçmesuyu havzalarında yoğun yapılaşma yaratarak ciddi çevre problemlerine yol açacak olan (j ) fıkrası, kaçak yapılaşmanın oluşturduğu yerleşmeleri yasallığa kavuşturma çabasıyla, hukuka da aykırıdır ve eki Liste-3 ile birlikte iptal edilmelidir.
11. maddenin (a) fıkrasında, "Görüş için sunulan imar planında, havzaların koruma-kullanma dengesinin ve bu maddede belirtilen diğer kriter ve şartlarının sağlandığının üniversitelerin orman ve çevre bölümleri v.b tarafından hazırlanmış bilimsel raporlar ile belgelenmesi" istenmektedir. Bu madde ile, İSKİ kendi görevini başka kurumlara havale etmektedir ve böylece bir kamu görevini ücretli bir hizmete dönüştürmektedir. İSKİ kendi alanında uzman bir kuruluştur ve bu görevi yerine getirecek uzmanları vardır. Bir imar planının belirtilen çerçevede incelenip değerlendirilmesi de İSKİ'nin bilgi ve birikiminin üstünde olmasa gerek. Ayrıca, eğer gerçekten çok sorunlu özel bir durum ortaya çıkar ve bunun için çok özel, İSKİ uzmanlarını aşan bir değerlendirme yapılması gerekirse, bu planı hazırlayıp İSKİ'ye sunanın değil, ancak ve ancak değerlendirmeyi yapacak olan İSKİ'nin talebiyle gerçekleşecek bir üniversite değerlendirmesi söz konusu olmalıdır. ÇED Raporlarıyla ilgili olarak yaşanan olumsuzluklar bu konudaki endişelerimizi haklı kılacak niteliktedir.
Bütün bu nedenlerle, 11. maddenin (a) ve (j) fıkraları ile Liste-3'ün iptalini talep etmekteyiz.

12- 21. Madde: Bu maddenin, Küçükçekmece Gölü ile ilgili olan (a) fıkrasının birinci paragrafında, "K.Çekmece Gölü çevresinde lüzum görülecek yerlerde yürürlükte olan plan kararlarına bağımlı kalınmaksızın koruma alanlarının teşkil edilebileceği ve bu alanlarda koruma alanlarına ait şartlara uyulmasının zaruri olduğu" ifade edilmektedir. Ancak fıkranın ikinci paragrafında, mutlak mesafeli koruma alanları hariç, planlı alanlarda mevcut planların uygulanmaya devam edileceği belirtilmiştir. Bunun gerekçesi olarak da, bu havza içinde teknoloji koruma koşullarının İSKİ tarafından uygulamaya başlanmış olması gösterilmiştir. Söz konusu madde, bu şekliyle, yönetmelikte kısa, orta ve uzun mesafeli koruma alanları açısından getirilen kısıtlamaların, bu havzadaki mevcut planlı alanlarda uygulanmaması sonucunu doğurmaktadır. Yönetmeliğin, kısa mesafeli koruma alanları için yapı yasağı getirmiş olduğu hatırlandığında, bu hüküm yönetmeliğin kendi içindeki açık bir çelişki olarak da ortaya çıkmaktadır. Bir diğer çelişki de fıkranın kendi içinde görülmektedir. Birinci paragrafta, teşkil edilen koruma alanlarında bu alanlara ait koruma koşullarına uyulmasının zaruri olduğu ifade edilmişken, ikinci paragrafta bunun tam tersi bir yaklaşım ortaya konmaktadır.
Öncelikle şunu belirtmek istiyoruz ki, kısa, orta ve uzun mesafeli koruma alanlarına getirilmiş kısıtlamalar açısından, teknoloji koruma koşullarının uygulanmaya başlanmış olması gerekçesiyle, bu havzaya istisna tanınmasını izah etmek mümkün değildir. Zira, yönetmeliğin 8., 9. ve 10. maddelerinde belirtilen kısıtlamaların bu havzada geçerli olması teknoloji koruma koşullarının uygulanmasını engellemediği gibi, bu koşulların uygulamaya başlanmış olması da havzadaki faaliyetlerin ve yapılaşmaların hiçbir sınırlama getirilmeksizin devamını sakıncasız kılmaz. Yönetmelikte öngörülen kısıtlamaların uygulanmaması, kirlenmenin sürekli olarak artması olasılığını ortaya çıkarmaktadır. Zira bazı kirleticilerin kontrol edilmesi, arıtılması mümkün değildir. Yani davalı idare bir yandan teknolojiyi kullanarak bölge suyunu temizlemeye çalışacak, bir yandan da kirlenme devam edecektir.
Fıkranın üçüncü paragrafında, plansız alanlarda 2 yıl içinde planların hazırlanması ve K.Çekmece Gölü'nün içmesuyu kaynağı olarak kullanılmaya başlandığı tarihten itibaren de 1 yıl içinde mevcut planların revize edilmesi öngörülmektedir. Buradan anlaşıldığı gibi, K.Çekmece Gölü içmesuyu kaynağı olarak kullanıldığında, fıkranın ikinci paragrafında İSKİ tarafından başlatıldığı ifade edilen teknoloji koruma koşulları içmesuyunu kirlenmeye karşı korumakta yetersiz kalacak ve mevcut planların getirdiği kirletici etkileri gidermek için planların revize edilmesi gerekli olacaktır. Bu durumda, fıkranın ikinci paragrafındaki yaklaşımın mantığını anlayabilmek mümkün olamamaktadır. Madem ki ileride Çekmece Gölü içmesuyu kaynağı olarak kullanılacak; o halde, bu tarihe kadar havza koruma koşullarına uymayan mevcut planların uygulanmaya devam etmesine izin vererek kirlenmenin devam etmesine neden olmak yerine, kirlenmenin bugünden önüne geçmek gerekmez mi? Paragrafta, plansız alanların planlarının ise 2 yıl içinde hazırlanacağı ifade edilmekte olup, bu süreyi de, yönetmeliğin 5. maddesini (b) fıkrasına yönelik değerlendirmemizde de ifade ettiğimiz gibi, çok uzun bulmaktayız.
Fıkranın son paragrafından ise, göl içmesuyu kaynağı olarak kullanılmaya başlanana kadar, kirletici etkisi olacak tesislerin yapımının devamına izin verileceği anlaşılmaktadır. Buradan anlaşıldığı kadarıyla, göl içmesuyu kaynağı olarak kullanılmaya başlandığında bu tesislere izin verilmeyebilecektir; zira bunlar arasında havzada kesinlikle yer almaması gereken tesisler de mutlaka bulunacaktır. Burada da, yukarıda ifade etmeye çalıştığımız aynı tehlikeli ve hatalı yaklaşım söz konusudur ve bu yaklaşım, K.Çekmece Gölü'nü hiçbir zaman içmesuyu kaynağı olarak kullanılamayacak bir zehir deposu haline getirecektir.
Yönetmeliğin amacı ve kamu yararı açısından, Küçükçekmece Gölü havzasının, yönetmelikte belirtilen gerekçeyle, kısa, orta ve uzun mesafeli koruma alanlarına ilişkin kısıtlamalardan istisna tutulması kabul edilemeyeceği gibi, bu durumun belirsiz bir süre devam edeceğinin kabulü de mümkün değildir. Fıkranın, kamu yararına ve hukuka aykırı olan ikinci, üçüncü ve dördüncü paragraflarının iptal edilmesi gerektiği kanısındayız.
Maddenin (b) fıkrasında ise, İstanbul'un içmesuyu havzalarının kısa ve mutlak koruma alanlarında kalan Durusu, Tepecik ve Çavuşbaşı belde belediyelerinin ve mücavir alanlarının 11. madde hükümlerine (i bendi hariç) göre yapılaşmaya açılmasına izin verilmekte, eki Liste-3 ile de, bu alanlarda yapılacak planların brüt nüfus yoğunlukları getirilmektedir. Görüleceği üzere, "yeni hazırlanan ya da revize edilen imar planlarına İSKİ görüşü verilmek üzere yapılacak incelemede gözönüne alınacak hususları belirleyen" 11. madde, (i) bendi ile," Kısa mesafeli koruma alanlarında bu yönetmeliğin 8. maddesi hükümlerine uyulması" kuralını vurgulamaktadır ve yönetmelik, "konulan kurallar, kuralları çiğneyen kurallar ve kuralları çiğneyen kuralları çiğneyen kurallar" gibi sonsuza dek uzatılabilecek bir istisnalar silsilesi ile, neredeyse tüm kısıtlamaları kaldırarak, İstanbul'un içmesuyu havzalarını tamamen yapılaşmaya açmaktadır. Oysa yönetmeliğin 7. maddesi 0-300 m. arasındaki mutlak koruma alanında hiçbir şekilde yapı yapılamayacağını ve bu alanların kamulaştırılacağını, 8. maddesi ise, 300-1000 m. arasındaki kısa mesafeli koruma alanlarında yapı yapılamayacağını vurgulamaktadır.
Bütün bu nedenlerden dolayı, son derece sakıncalı bulduğumuz 21. maddenin (b) fıkrasının iptal edilmesi gerektiği kanısındayız.
21. maddenin (c) fıkrasında ise, Ümraniye-Dudullu bölgesinde, Organize Sanayi Bölgesi'nin ihtiyacını karşılayacak depolama alanlarının onanlı plan doğrultusunda gelişmesine devam edeceği ifade edilmektedir. Bu fıkra, içmesuyu havzalarında sanayi ve depolamaya izin verilemeyeceğini vurgulayan 11. maddesinin (e) fıkrası ile açıkça çelişmekte ve bu nedenle iptali gerekmektedir.
Sonuç olarak, bütün bu nedenler dikkate alınarak, 21. maddenin (a) fıkrasının ikinci, üçüncü ve dördüncü paragrafları ile (b) ve (c) fıkralarının tamamının iptalini talep etmekteyiz.

13- Geçici Madde 1'in (a) ve (c) fıkraları :
Maddenin (a) fıkrasında,"Bölgenin havza olarak ilanından önce yapılmış yapılar ile 2981 sayılı imar affı kanunu ve bu kanun ile irtibatlı diğer kanunlara göre kanuni statü kazanmış yapılar için bu yönetmelik hükümlerine uygunluk aranmayacağı" belirtilmektedir. Fıkranın bu haliyle, yasal statü kapsamında bulunduğu kabul edilen bu yapılar sadece hukuki statüleri ile değerlendirilmekte, yönetmeliğin amacına aykırı olarak, içmesuyu kaynağında yaratacakları kirlilik dikkate alınmamakta ve kirlenmenin önlenmesine ilişkin olarak kabul edilen tedbirlerden de muaf tutulmaktadır. İmar affı kanununun bu yapılara tanımış olduğu böyle bir ayrıcalık yoktur. İmar affı kapsamında olan ya da havza ilanından önce yapılmış yapıların su kaynaklarını kirletmesine göz yummanın, su havzalarının korunması için alınması gereken tedbirlerden bu yapıları muaf tutmanın hukuki bir mesnedi bulunmadığı gibi, bu yapılara böyle bir ayrıcalık tanımak yönetmeliğin amacı ile de bağdaşmamaktadır. Ayrıca, 1998 tarihli İSKİ Yönetmeliği'nde, bu fıkrada "mutlak koruma alanları hariç" ibaresi yer almakta iken, yeni yönetmelikte bu ibare kaldırılarak, hükmün, yapı yasağı ve kamulaştırma kararı olan mutlak koruma alanı için de geçerli hale getirilmiş olduğunu da vurgulamak isteriz.
Fıkranın devamında ise, yönetmelik hükümlerine uygun olmayan yapıların 2 yıl içinde yönetmelik hükümlerine uygun hale getirilmemeleri halinde yetkili idarelerden yıkımının isteneceği belirtilmektedir. Bu kabulün, kirleticilik derecesini hiç dikkate almadan bütün yapılar için getirilmesinin sakıncalı bir yaklaşım olduğunu düşünüyoruz. Bunun yanında, bu hüküm mutlak ve kısa mesafeli koruma alanları da dahil olmak üzere, tüm havza için geçerlidir. Oysa bu hükmün uygulanma olanağı sadece orta ve uzun mesafeli koruma alanları için söz konusu olabilir. Çünkü, yönetmelik mutlak ve kısa mesafeli koruma alanlarında yapı yasağı getirmektedir ve bu kuşaklardaki yapıların yönetmelik hükümlerine uygun hale getirilmeleri demek yıkılmaları demektir. Fıkranın getirdiği, "2 yıl içinde yönetmelik hükümlerine uygun hale getirilmesi, aksi takdirde 2 yılın sonunda yıkılması" hükmünün mutlak ve kısa mesafeli koruma alanları için anlamı, "bu yapıların 2 yıl içinde yıkılması, aksi takdirde 2 yılın sonunda yıkılması" olmaktadır.
Maddenin (c) fıkrasında ise "Mutlak mesafeli koruma alanlarında bölgenin havza olarak ilanından önce ve/ veya 2981 sayılı imar affı kanunu ve bu kanun ile irtibatlı diğer kanunlar ile kanuni statü kazanmış ruhsata tabi olarak inşa edilmiş yapılar belli bir program dahilinde kamulaştırılır. Mükellefleri kamulaştırma işlemleri tamamlanıncaya kadar İSKİ'nin öngördüğü tedbirleri alırlar" denilmektedir. Burada, mutlak koruma alanında 2981 sayılı İmar Affı Yasası ile kanuni statü kazanmış yapılara değinilmektedir. Oysa, 2981 sayılı yasa içmesuyu havzalarının mutlak ve kısa mesafeli koruma alanlarını af kapsamı dışında tutmaktadır. Yasanın 14. maddesinin (e) fıkrasında, mutlak ve kısa mesafeli koruma alanlarındaki yapıların bu kanun hükümlerinden yararlanamayacakları açıkça belirtilmiştir.
Fıkrada, bu yapıların, belli bir program dahilinde kamulaştırılıncaya kadar, İSKİ'nin öngördüğü tedbirleri alacaklarından bahsedilmektedir. Ancak, İSKİ Yönetmeliği'nin çıkarıldığı 1984 tarihinden başlayarak, bugüne dek (tam 19 senedir) yönetmeliklerde "mutlak koruma alanlarının belli bir program dahilinde kamulaştırılacağı" hükmü yer almakla birlikte, bugüne kadar bu konuda bir program oluşturulmadığı gibi, yeni yönetmelikte de bu konuda bir zaman açınımı getirilmemektedir. Bu durum, kısa mesafedeki bu yapıların bir gün bölgeden taşınacağı konusunda herhangi bir umut vermemektedir. "Tedbir" konusuna gelince; fıkrada sadece "İSKİ'nin belirleyeceği tedbirlerin alınacağından" söz edilmekte, ancak bu tedbirlerin neler olacağı, nasıl denetleneceği ve tedbir alınmayan yapılara ne tür müeyyideler uygulanacağına hiç değinilmemektedir.
Maddenin (a) fıkrasında, havza bütünü için, yönetmeliğe uygun hale getirilemeyen yapıların 2 yıl içinde yıkılacağı belirtilmişken, mutlak koruma alanı için hazırlanmış (c) fıkrasında bu anlamda bir hükme neden yer verilmemiş olduğunu anlamak da mümkün değildir. Bu hükmün mutlak koruma alanlarındaki karşılığı, bu alanlardaki yapıların yönetmeliğe uygun hale getirilerek yerlerinde kalmaları mümkün olmadığından (mutlak koruma alanlarında yapı yasağı olduğundan), yapıların yıkılması demektir. (a) fıkrasındaki bu hükmün (c) fıkrasında da yer almaması, mutlak koruma alanlarındaki yapıların, belirsiz, denetimsiz ve yaptırımsız tedbirlerle, kamulaştırma yapılıncaya kadar, yani sınırsız bir süre daha bölgede kalmasına neden olacaktır.
Bütün bu nedenlerle, kendi içinde ve yönetmeliğin ilgili diğer maddeleriyle çelişkiler taşıyan, yönetmeliğin amacına, hukuka ve kamu yararına aykırı olan Geçici Madde 1'in (a) ve (c) fıkralarının iptalini talep etmekteyiz.

14- Geçici madde 2 : 1998 Yönetmeliği'nde, Geçici madde 2'nin (a) fıkrası, "Mutlak ve kısa mesafeli koruma alanlarında 4 Eylül 1988'den önce veya su toplama ilanından önce yapılmış olan depolama ve sanayi tesislerinden zararlı olanların faaliyetlerine son verilip kamulaştırılarak kaldırılır. Diğerleri, kamulaştırılıncaya kadar idarece gerekli tedbirler alınır" diyordu. Maddenin (b) bendi orta mesafeli, (c) bendi uzun mesafeli koruma alanları ile ilgiliydi ve 1998 yönetmeliğine karşı açılan davada maddenin tümünün iptali istenmişti. (Zira alınacak tedbirler belirsizdir, süre belirsizdir, esas alınan tarih 4 Eylül 1988'dir) Sayın Bilirkişiler, "mevzuata aykırı olarak 1988 tarihinin esas alınması, kamulaştırmaya kadar denerek kısıtlı bir süre konmaması nedeniyle sakıncalı bulup iptali gerekli olduğu görüşünü getirmiş ve Sayın Mahkeme de, bilirkişilerin belirttiği gerekçelerle, maddeyi iptal etmişti. Yeni yönetmelikte, Geçici 2. Madde yeniden düzenlenirken, yargı kararı gerekçelerine uyularak, 1988 tarihi kaldırılmış ve tesislerin taşınması için süre konmuştur. Ancak, maddenin yeni yönetmelikteki şekli, getirdiği değişikliklerle, bir çok açıdan, eski halinden de daha sakıncalıdır. Şöyle ki; 1998 Yönetmeliği'nin (a) fıkrasında, "Mutlak ve kısa mesafeli koruma alanlarında zararlı atık üreten tesislerin faaliyetlerine derhal son verilir" denirken, mutlak ve kısa mesafeli koruma alanlarını ayrı fıkralarda düzenleyen yeni yönetmelikte, (a) ve (b) fıkralarında, bu ifade "… faaliyetlerine derhal son vermek için gerekli işlemler yapılır" biçiminde muğlak bir ifadeye dönüştürülmüştür. Yeni Yönetmelik'te ( a ve b fıkraları), zehirli ve tehlikeli atıkları olmayan tesislere taşınmaları için süre konmuştur. Ama bu süre, mutlak koruma alanlarında, evsel ve konvansiyonel atıksuyu olan tesisler için 2 yıl; kısa mesafeli koruma alanları için ise, evsel vasıflı atıksuyu olan tesisler için 2 yıl, kirleticiliği konvansiyonel parametrelerle tespit edilen vasıflarda proses atıksuyu olan faaliyetler için ise 5 yıl gibi uzun sürelerdir . Bu süreler zarfında "tedbir" alınacağı ifade edilmekle birlikte, bu tedbirlerin neler olacağı, nasıl denetleneceği, tedbirlerin alınmaması halinde yaptırımın ne olacağı belirtilmemiştir. İhlali halinde yaptırımı öngörülmeyen bir yükümlülüğün ya da tedbir niteliğindeki bir düzenlemenin ise önleyici bir etkisinin olamayacağı açıktır. Mutlak ve kısa mesafeli koruma alanlarındaki her türlü yapılaşmanın, kırsal ölçekte bir bağ evinin bile, kirletici etkisi olacağını kabul ederek yasaklayan bir yönetmeliğin, bu süreler içinde, ondan çok daha fazla kirletici olduğu açık olan sanayi, depolama ve hayvancılık gibi tesislerin faaliyetlerinin devamına izin vermesi içmesuyu havzalarında ciddi kirlenmelere neden olacaktır. Ayrıca, bu tesislerin kaçak olup olmadığı ayrımı da yapılmamaktadır. Böylelikle, yasal olmadığından hemen yıkılması gereken tesislerin de, bir nevi süreli imar affı getirilerek, faaliyetlerine devam etmelerine, üstelik de yönetmelik gibi bir hukuki düzenleme araç kılınarak, göz yumulmaktadır.
Maddenin (c) fıkrası ise, mevcut organize sanayi bölgeleri ile orta ve uzun mesafeli koruma alanlarındaki sanayi tesisleri ile ilgilidir ve bu tesislerin faaliyetlerine, İSKİ tarafından istenecek tedbirleri almaları kaydıyla izin verilebileceği ifade edilmektedir. Fıkrada, organize sanayi bölgeleri için bir kuşak sınırlaması getirilmemekte, böylelikle İSKİ'ye, yönetmeliğin her türlü yapılaşmayı yasakladığı mutlak ve kısa mesafeli koruma alanlarındaki organize sanayi bölgelerini dahi kalıcılaştırma olanağı getirilmektedir. Maddenin (c) fıkrasında da alınacak "tedbirlere" değinilmekte, ancak (a) ve (b) fıkralarındaki gibi, burada da, bu tedbirlerin neler olacağı, denetimin nasıl yapılacağı ve tedbirlerin alınmaması halinde hangi yaptırımların uygulanacağından hiç bahsedilmemektedir.
Yönetmeliğin 5. maddesinin (i) bendi de havza içindeki organize sanayi bölgeleri ile ilgilidir ve dava dilekçemizin iptalini talep ettiğimiz bu fıkra ile ilgili bölümünde belirtilen gerekçeler, Geçici madde 2'nin (c) fıkrası için de aynen geçerlidir.
Geçici Madde 2'nin (a), (b) ve (c) fıkralarının, dolayısıyla maddenin tamamının, içmesuyu havzalarında ciddi kirlenmeler yaratacak içerikte olduğu kanısındayız.. Madde ayrıca, yönetmeliğin amacıyla ve diğer maddeleriyle de çelişki içindedir. Kamu yararına ve hukuka aykırı olan Geçici Madde 2'nin tamamının iptalini dileriz.
Hukuksal Nedenler : Anayasa, İmar Yasası, İmar Planlarının Yapılmasına ve Değişikliklerine ait esaslara ilişkin Yönetmelik, 3030 sayılı Büyükşehir Belediyelerinin Yönetimi Hakkında Kanun Hükmündeki Kararname, 1580 sayılı Belediye Kanunu, 2.Eylül 1999 tarihli Yönetmelik ve konuyla ilgili diğer tüm mevzuat. Çevre Kanunu, İSKİ Kuruluş Kanunu, Su kirliliği Kontrolü Yönetmeliği ve konuyla ilgili diğer tüm mevzuat.
Delillerimiz : Davalı İdarelerden dava konusu işlem dosyalarının ve 21 Şubat 2003 tarihinde ilan edilen TC.İSTANBUL SU VE KANALİZASYON İDARESİ GENEL MÜDÜRLÜĞÜ İÇME SUYU HAVZALARI KORUMA VE KONTROL YÖNETMELİĞİ'NİN celbi, İst 4. İdare Mahkemesi'nin 2000/1111 E. sayılı dosyası, İst 6.İdare Mahkemesi'nin 1999/246 E. sayılı dosyası, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı'ndan dava konusu yönetmeliğe ilişkin Meclis kararının ve tutanakların celbi, İSKİ Genel Müdürlüğü'nden gerekli bilgi ve belgelerin getirtilmesi, gerektiğinde dosya üzerinde bilirkişi kurulu incelemesi ve konuyla ilgili diğer tüm deliller.
Netice ve Talep: Yukarıda açıkladığımız ve resen dikkate alınacak nedenlerle Davalı İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı'nca İstiklal gazetesinde 21 şubat 2003 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren dava konusu " TC.İSTANBUL SU VE KANALİZASYON İDARESİ GENEL MÜDÜRLÜĞÜ İÇME SUYU HAVZALARI KORUMA VE KONTROL YÖNETMELİĞİ'NİN,

1- Genel Hükümler başlıklı 5. maddesinin (b) ve (d) fıkraları ile (i) fıkrasının ikinci cümlesinin,
2- Kısa mesafeli koruma alanları ile ilgili 8. maddenin (d) fıkrasının,
3- Orta mesafeli koruma alanları ile ilgili düzenlemeleri içeren 9. maddenin (d) ve (e) fıkralarının,
4- Uzun mesafeli koruma alanları ile ilgili düzenlemeleri içeren 10. maddenin (a), (c), (e) ve (f) fıkraları ile, (c) fıkrasının eki olan Liste-1'in 5, 6, 7, 8, 14, 16, 18, 19 ve 20 no'lu maddelerinin,
5- 11. maddenin (a) ve (j ) fıkraları ile (j) fıkrasının eki olan Liste-3'ün,
6- 21. maddenin (a) fıkrasının ikinci, üçüncü ve dördüncü paragrafları ile (b) ve (c) fıkralarının,
7- Geçici Madde 1'in (a) ve (c) fıkralarının,
8- Geçici Madde 2'nin,
9- Geçici Madde 3'ün,
iptallerine ve öncelikle yürütmenin durdurulmasına ve yargılamanın duruşmalı yapılmasına karar verilmesini,yargılama gideri ve vekalet ücretinin davalı idarelerden tahsilini davacılar adına saygılarımızla diler ve sunarız. 04/07/2003
Davacılar Vekilleri
Av.Kadir DAYLIK
Av.İlyas BULCAY

Ekler :
1) Onaylı Vekaletname Örneği
2) T.C.İstanbul Su Ve Kanalizasyon İdaresi Genel Müdürlüğü İçme
Suyu Havzaları Koruma ve Kontrol Yönetmeliği örneği
3) 1988 tarihli Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği örneği.
4) Başbakanlık 20.11.1992 tarih B.02.0.PPG.0.12.363.28289 sayılı
genelgesi örneği.
5) 1 Temmuz 1999 tarihli Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliğinde
Değişiklik Yapılmasına Hakkında Yönetmelik örneği.
6) 1994 tarihli İçme ve Kullanma Suyu Temin edilen ve edilecek
olan yüzeysel su kaynaklarının kirlenmeye karşı korunması
hakkındaki yönetmelik örneği.
7) Danıştay 6.dairesinin 28.1.1999 tarih 1998/1346 E. ve 1999/470
sayılı kararı
8) 1998 Yönetmeliği ile ilgili olarak İst 6.Daire Mahkemesinin
1999/246 E sayılı dosyası ile açılan iptal davasının dava
dilekçesi.
9) İst 6.İdare mahkemesinin 29.01.2001 tarih 1999/246 E. ve
2001/102 sayılı kararı

Basın açıklaması
TMMOB
İnşaat Mühendisleri Odası
İstanbul Şubesi
TMMOB Mimarlar Odası
İstanbul Büyükkent Şubesi

20.04.2003
İstanbul'un İçme suyu Kaynakları, Yeni İSKİ Yönetmeliği'nin Tehdidi Altında
Yönetmeliğin Uygulanması Halinde, Su Kaynakları Zaten Kısıtlı Olan İstanbul'u Yakın Tarihte Bekleyen Felaket "Susuzluk" Olacak

Dünya çok büyük bir "su sorunu" ile karşı karşıya. Birleşmiş Milletler Raporlarına göre, halen 1 milyar kişi su sıkıntısı çekiyor. Bu sayının 2025 yılında 3,5 milyara, yani dünya nüfusunun yarısına ulaşması bekleniyor. Salgın hastalıkların %80'i kirli sudan bulaşıyor ve her yıl 3,4 milyon kişi suya bağlı hastalıklar yüzünden hayatını kaybediyor. Artan su talebinin yanı sıra kısıtlı su kaynaklarının azalması, tüm dünyada, özellikle de Ortadoğu'da anlaşmazlıklara yol açıyor. Birleşmiş Milletler, uluslararası çevre örgütleri ve bilim insanları, " su konusundaki uluslararası anlaşmazlıkların önümüzdeki yıllarda çatışma noktasına gelebileceği ve 21. yüzyılda petrol yerine suyun savaş nedeni olabileceği" uyarısında bulunuyorlar.
Uluslararası kuruluşlarca su kaynakları yönetimi konusunda başarısız bulunan ülkemiz, 2025 yılından sonra "su krizine" girme tehlikesinde olan ülkeler arasında gösteriliyor...
Tüm bu ürkütücü gerçeklere ve açıkça görülebilen yakın tehlikeye karşın, tam da 16-23 Mart tarihlerinde Kyoto'da gerçekleşen "Birleşmiş Milletler 3. Dünya Su Forumu" arifesinde, 1995 yılından bu yana 3 kez değiştirilerek içme suyu havzalarını yoğun yapılaşmalara açan İSKİ Yönetmeliği yeniden gündeme gelmiş; amaç maddesi'nde, "İstanbul'un yüzey ve yer altı sularının çeşitli yollarla kirlenmesini önlemek amacı ile" hazırlandığı ifade edilen yeni bir İSKİ Yönetmeliği, 21 şubat 2003 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe girmiştir.
İstanbul'un içme suyu kaynaklarını kirlenmeye karşı koruyacak önlemleri almakla sorumlu İSKİ tarafından hazırlanan ve İstanbul Büyükşehir Belediye Meclisi'nce onaylanıp,yayınlanarak yürürlüğe giren "İçme suyu Havzaları Koruma ve Kontrol Yönetmeliği", bir çok sakıncalı maddesinin yanı sıra, getirdiği yeni istisnai hükümler ile de, tüm ilçe ve belde belediyeleri ve mücavir alanlarını -içme suyu havzaları için getirilen genel hükümlerin dışında tutarak- yapılaşmaya açmaktadır. Bu özel hükümler ile, İstanbul Büyükşehir Belediyesi sınırları içindeki (3030 sayılı yönetmelik kapsamındaki) tüm alanlar, İSKİ Yönetmeliği'nin içme suyu havzaları için getirmiş olduğu kısıtlamalardan muaf tutulmaktadır. Üstelik bu kez, mevcut yapılaşmış alanlara imar affı getirilmekle yetinilmemiş, belediye ve mücavir alanlar içindeki boş alanlardaki yeni yapılaşmalara da bu muafiyet tanınmıştır.
Yönetmelik, mutlak ve kısa mesafeli koruma alanlarında yapı yasağı getirmekte, ancak istisnai hükümlerle bu genel hükümleri çiğneyerek, bu alanlarda da yeni yapılaşmaya ve mevcut kirletici tesislerin faaliyetlerinin devamına izin vermektedir.

İstanbul'un içme suyu havzaları koruma alanlarını süregelen yasadışı ve kirletici imar sürecine teslim eden, havzalarda yaşanan bu yağma sürecini meşrulaştırarak yağmaya yasal zemin hazırlayan ve kentin içme suyu kaynaklarının kullanılamayacak derecede kirlenerek devre dışı kalmasına yol açacak yeni İSKİ Yönetmeliği'nin bazı hükümlerinin iptali ve yürürlülüğünün durdurulması için İstanbul İdare Mahkemesi'nde dava açtık.
14 milyon yurttaşımızın yaşadığı İstanbul'un yaşam kaynaklarını tehdit eden İSKİ Yönetmeliği'nin yürürlülüğünün bir an önce durdurulması, sakıncalı hükümleri düzeltildikten sonra yürürlülüğe konması gerekiyor. Aksi takdirde telafisi olmayan çevresel sorunlarla karşı karşıya kalacağız.
Kamuoyuna duyurulur.


MİMARLAR ODASI
İSTANBUL BÜYÜKKENT ŞUBESİ


İNŞAAT MÜHENDİSLERİ ODASI
İSTANBUL ŞUBESİ


21.02.2003 Tarihli İçmesuyu Havzaları Koruma ve Kontrol Yönetmeliği'nin İptalini Talep Ettiğimiz Hükümleri:

1- Havza içindeki, kirletici etkisi olabilecekler dahil, daha önce yargı kararıyla iptal edilmiş yönetmelik maddelerine göre hazırlanmış mevcut sakıncalı imar planlarının uygulanmasının 2 yıl daha sürmesine izin veren 5. madde (b) fıkrası,

2- İçme suyu havzalarındaki plansız alanlarda, imar mevzuatının plansız alanlarda getirdiği yapılaşma haklarının aşılmasına olanak sağlayan 5. madde (d) fıkrası,

3- Birinci cümlesinde, içme suyu havzalarında organize sanayi bölgeleri ve küçük sanayi siteleri yapımını yasaklayan, ancak ikinci cümlesi ile, havzaların yapı yasağı getirilmiş olan mutlak ve kısa mesafeli koruma alanları dahil, tümünde, mevcut organize sanayi bölgelerinin belirsiz, denetimi ve yaptırımı olmayan tedbirlerle ve süre kısıtlaması olmadan çalışmaya devam etmelerine olanak sağlayan 5. madde (i) fıkrasının ikinci cümlesi,

4- 6. İdare Mahkemesi'nce, kontrolün sağlanamayacağı ve havzalarda kirliliğe neden olacağı gerekçesiyle iptal edilmiş olan 1998 yönetmeliği hükmünü yeniden getirerek, kısa mesafeli koruma alanlarında suni gübre ve zirai mücadele ilaçları kullanılmayan ziraata izin veren ve bu kez, 1998 yönetmeliğinin aynı maddesinde hayvancılığa getirilmiş olan yasaklamayı da kaldıran 8. madde (d) fıkrası,

5- 1998 yönetmeliğinin, 6. İdare Mahkemesi'nce " bu alanları hızlı bir yapılaşma sürecine sokabileceği" gerekçesiyle iptal edilmiş olan hükmü yerine, bu kez , "konut dışı yapılar " diye bir genellemeyle, orta mesafeli koruma alanlarında her türlü kamuya ait konut dışı yapılara, üstelik de yapılaşma haklarını 0.14'den 0.21'e çıkararak, izin veren 9. madde (d) fıkrası,

6- Orta mesafeli koruma alanlarındaki mevcut taş, kum, kil, kömür ve maden ocaklarının, ciddi kirletici etkileri göz ardı edilerek, süre ve önlem belirtilmeksizin, faaliyetlerine devam etmelerine olanak sağlayan 9. madde (e) fıkrası,

7- İçme suyu havzaları, su kaynağına etkileri açısından, mutlak, kısa, orta ve uzun olmak üzere 4 kuşağa ayrılmışken, herhangi bir bilimsel dayanağı olmaksızın, uzun mesafeli koruma alanını da kendi içinde iki ayrı kuşağa ayırarak ikinci kuşakta birinci kuşaktakinden daha yüksek yapılaşma hakları getiren 10. madde (a) fıkrası,

8- Yönetmeliğin 11. maddesinin (e) fıkrasında içme suyu havzalarında sanayi ve depolama tesislerinin yapılamayacağı açıkça belirtilmiş olduğu halde, uzun mesafeli koruma alanlarında, Eki liste-1 ile, depolama tesislerine ve içme suyu havzalarında kirlenmeye neden olacak fonksiyonlara izin veren 10. madde (c) fıkrası ve eki Liste-1'in 5,6,7,8,14,16,18 ve 20 no.lu maddeleri,

9- 1998 yönetmeliğinin, 6. İdare Mahkemesi'nce, "nüfus artışı için cazibe merkezi oluşturacak nitelikte olduğu" vurgulanarak, "Planlama ve şehircilik ilkelerine, kamu yararına, kamu ve çevre sağlığına, diğer çevre değerlerine, yönetmeliğin amacına ve dolayısıyla hukuka uygun bulunmayarak " iptal edilen hükmünün yeni yönetmelikteki karşılığı olarak getirilen ve yargı kararının gerekçesini hiçe sayarak, çok zengin bir konut dışı yapılar listesine, üstelik de 1998 yönetmeliğinde getirilen yapılaşma emsallerini daha da artırarak izin veren 10. madde (e) fıkrası,

10- Uzun mesafeli koruma alanlarındaki mevcut taş, kum, kil, kömür ve maden ocaklarının, ciddi kirletici etkileri göz ardı edilerek, faaliyetlerine devam etmelerine olanak sağlayan 10. madde (f) fıkrası,

11- İçme suyu havzalarının orta ve uzun mesafeli koruma alanlarındaki tüm ilçe ve belde belediyeleri ve mücavir alanlarını (sadece yerleşik alanlar içindeki boş parselleri değil, tümüyle boş alanları da), ilgili kuşaklar için getirilmiş yapılaşma koşullarının üstünde yapılaşma hakları ile imara açan ve böylelikle, İstanbul Büyükşehir Belediyesi yetki alanı içinde kalan orta ve uzun mesafeli koruma alanlarının tamamı ile İstanbul İl sınırları içinde kalan orta ve uzun mesafeli koruma alanlarının, Bayındırlık ve İmar Müdürlüğü'nün yetki alanındaki kısıtlı bir bölümü hariç, büyük kısmını içme suyu havzalarındaki genel yapılaşma koşullarından muaf tutan 11. madde (j) fıkrası ve brüt yoğunlukları belirten eki Liste-3,
Görüş için İSKİ onayına sunulacak imar planlarında, havzaların koruma- kullanma dengesinin ve 11. maddede belirtilen diğer kriter ve şartların sağlandığının, üniversitelerin orman, çevre bölümleri v.b tarafından hazırlanmış bilimsel raporlar ile belgelenmesi istenen ve bu içeriğiyle, İSKİ 'nin sorumluluğunda ve ihtisas alanındaki bir görevi başka kurumlara havale ederek , bir kamu görevini ücretli bir hizmete dönüştüren 11. madde (a) fıkrası,

12- İçme suyu kaynağı olarak kullanılması öngörülen Küçük Çekmece Gölü havzasının kısa , orta ve uzun mesafeli koruma alanlarındaki mevcut planların aynen uygulanmaya devam etmesini , planların revizyonunun ancak göl içme suyu kaynağı olarak kullanılmaya başladıktan sonraki 1 yıl içinde yapılmasını öngören, 21. madde (a) fıkrası ikinci, üçüncü ve dördüncü paragrafları,
İçme suyu havzalarının mutlak ve kısa mesafeli koruma alanlarında kalan Durusu, Tepecik ve Çavuşbaşı belde belediyelerinin ve mücavir alanlarının ( yönetmeliğin kısa ve mutlak koruma alanlarında yapı yasağı vardır), yerleşik olmayan bölgeleri de dahil olmak üzere, yapılaşmaya açılmasına olanak sağlayan 21. madde (b) fıkrası,
Yönetmeliğin 11. maddesinin (e) fıkrası havza içinde depolama tesislerinin yapılmasını yasakladığı halde, Ümraniye-Dudullu bölgesinde yeni depolama tesislerinin yapımına izin veren 21. madde (c) fıkrası,

13- Bölgenin havza alanı olarak ilanından önce yapılmış yapılar ile 2981 sayılı imar affı kanunu ile yasal statü kazanmış yapılar için, kirletici etkileri olup olmadığına dahi bakmaksızın, yönetmelik hükümlerine uygunluk aranmayacağını vurgulayan; diğer yapıların yönetmeliğe uygun hale getirilmeleri için 2 yıl süre tanıyan, böylece kaçak yapılara yeni olanaklar ve kısmi imar afları sağlayan; yapılaşmanın yasak olduğu mutlak ve kısa mesafeli koruma alanlarında yönetmeliğe uygunluk "yıkım" demek olduğuna göre, bu alanlardaki yapılar için "yönetmeliğe uygun hale getirilmeleri için 2 yıl süre tanınır, bu süre sonunda yönetmeliğe uygun hale getirilmezlerse yıkılırlar" hükmünün ne anlama geldiğinin anlaşılmaz olduğu Geçici Madde 1'in (a) fıkrası,
"Mutlak koruma mesafeli alanlarında bölgenin havza olarak ilanından önce yapılmış yapılar ile 2981 sayılı imar affı kanunu uyarınca yasal statü kazanmış, ruhsata tabi olarak inşa edilmiş yapılar belli bir program dahilinde kamulaştırılır" şeklindeki ifadesi ile, öncelikle 2981 sayılı imar affı kanununun 14 maddesinin (e) fıkrasının mutlak ve kısa mesafeli koruma alanlarındaki yapıları af kapsamı dışında tutmuş olduğunu unutmuş görünen; yapıları kirletici etkilerini hiç dikkate almadan sadece yasal statüleriyle değerlendiren, kamulaştırılıncaya kadar ne tür tedbirler alınacağı ve denetimin nasıl yapılacağına hiç değinmeyen; bu niteliğiyle, mutlak mesafeli koruma alanlarındaki yapıların belirsiz, denetimsiz ve yaptırımsız tedbirlerle, sınırsız bir süre daha bölgede kalacağı endişesi yaratan Geçici Madde 1'in (c) fıkrası,

14- Mutlak koruma alanlarındaki evsel ve konvansiyonel atıksuyu olan sanayi, depolama ve hayvancılık tesislerine 2 yıl; kısa mesafeli koruma alanlarındaki evsel vasıflı atıksuyu olan sanayi kuruluşlarına 5 yıl, proses atıksuyu olan faaliyetlere 2 yıl; orta ve uzun mesafeli koruma alanlarındaki evsel ve konvansiyonel atıksuyu olan tesislere ise, süre sınırlaması getirmeksizin, faaliyetlerine devam etme olanağı sağlayan Geçici Madde 2'nin (a), (b), ve (c) fıkraları,

15- Uzun mesafeli koruma alanındaki maden, taş ve kum ocaklarına, 1995'ten bu yana her İSKİ yönetmeliğinde olduğu gibi, gene ek bir süre tanıyan; böylelikle, 1998 yönetmeliğinde verilen süre dolmak üzereyken, bu kirletici tesislere 4 yıl daha havzayı kirletme olanağı sağlayan; bunun yanı sıra, yenisinin açılması yasak olan kil ve kömür ocaklarına ise hiç değinmeyerek onların yerlerinde kalmalarına izin veren Geçici Madde 3,

İSKİ Genel Müdürü'nün Odamızı Ziyareti
İSKİ Genel Müdürü Dursun Ali Çodur, 20 Şubat 2003 tarihinde yürürlüğe giren Havza Koruma Yönetmeliği ve havzaların korunma sorunlarıyla ilgili olarak görüşmelerde bulunmak üzere basın danışmanı ve özel kalem müdürüyle birlikte İstanbul Büyükkent Şubesi'ni ziyaret etti. Şubemiz adına başkan Eyüp Muhcu, sekreter Bülend Tuna ve Planlama ve Kentleşme Komitesi başkanı Yıldız Uysal'ın katıldığı görüşmede; Havza Koruma Yönetmeliği'nin sakıncaları ve dava açılmasının gerekçeleri, Havza'nın karşı karşıya bulunduğu sorunlar değerlendirildi. Görüşmede aşağıdaki konularda mutabakat sağlandı.
1. Karşılıklı bilgi ve belge alışverişi sağlanacak.
2. İSKİ uygulamaları şeffaf olacak.
3. Havzanın korunmasında her iki kuruluş işbirliği halinde çalışacak.
4. Havza Koruma Yönetmeliği sakıncalar taşımaktadır; sakıncalı maddeler birlikte revize edilecek.
5. İSKİ, Oda tarafından açılan "Yönetmeliğin bazı maddelerinin iptali" davasının kadük hale getirilmesi yönünde girişimde bulunmayacak.
Kuşkusuz, samimi bir havada geçen ziyaretin sonuçlarının yaşama geçirilmesi, bunun takipçisi olunması önemli bir adım olacaktır.